-
1 επικραινω
эп. тж. ἐπικραιαίνω (fut. ἐπικρᾰνῶ, эп. 3 л. sing. aor. opt. ἐπικρήνειε)1) приводить в исполнение, свершать, осуществлять(ἀρέν πᾶσάν τινος Hom.; ποινὰς θανάτων Aesch.)
νῦν μοι τόδ΄ ἐπικρήηνον ἐέλδωρ Hom. — ныне исполни эту мою мольбу;χρυσῷ ἐπὴ χείλεα κεκράανται Hom. — края (серебряной чаши) отделаны золотом2) направлять, управлять(πάντας θεούς - v. l. οἴμους ἐπέων τε καὴ ἔργων HH.)